Christophe Honoré (ur. 10 kwietnia 1970 r. w Carhaix) jest francuskim pisarzem, reżyserem filmowym i teatralnym.
Honoré urodził się w Carhaix w prowincji Finistère. Po przeprowadzce do Paryża w 1995 roku pisał artykuły w Les Cahiers du Cinéma. Wkrótce potem zaczął pisać. Jego książka Tout contre Léo (Blisko Leo) z 1996 roku opowiada o HIV i jest skierowana do młodych dorosłych; w 2002 roku nakręcił film. Pod koniec lat 90. napisał inne książki dla młodych dorosłych. Jego pierwsza sztuka, Les Débutantes, została wystawiona na festiwalu Off w Awinionie w 1998 roku. W 2005 roku powrócił do Awinionu, aby zaprezentować Dionysos impuissant na festiwalu "In", z Joaną Preiss i Louisem Garrelem w rolach głównych.
Jest znanym reżyserem, uważanym we francuskim kinie za twórcę autorskiego. Jego film Dans Paris z 2006 roku sprawił, że został uznany przez francuskich krytyków za spadkobiercę kina Nouvelle Vague. W 2007 roku Les Chansons d'amour był jednym z filmów konkursowych Festiwalu Filmowego w Cannes. Honoré jest otwartym gejem, a niektóre z jego filmów lub scenariuszy (m.in. Les Filles ne savent pas nager, Dix-sept fois Cécile Cassard i Les Chansons d'amour) dotyczą relacji gejowskich lub lesbijskich. Jego film Plaire, aimer et courir vite (Sorry Angel), opowiadający o pisarzu, który zaraził się wirusem HIV w latach 90-tych, zdobył nagrodę Louisa Delluca dla najlepszego filmu w 2018 roku. Honoré był scenarzystą niektórych filmów Gaëla Morela. Aktorzy Louis Garrel i Chiara Mastroianni zagrali w kilku jego filmach.
Honoré wyreżyserował także kilka oper scenicznych. Dla Opéra de Lyon wyreżyserował Dialogi karmelitanek Poulenca w 2013 roku, Pelléas et Mélisande Debussy'ego w 2015 roku i Don Carlosa Verdiego w 2018 roku. Zaprezentował również swoją produkcję Così fan tutte Mozarta na festiwalu w Aix-en-Provence i na festiwalu w Edynburgu w 2016 roku oraz Toskę Pucciniego w Aix-en-Provence w 2019 roku; w obu tych produkcjach przyjęto radykalne podejście do tradycyjnych dzieł.
Latem 2020 roku próby Honoré do jego scenicznej produkcji Le Côté de Guermantes, opartej na trzecim tomie W poszukiwaniu straconego czasu Prousta, zostały przerwane przez ograniczenia związane z walką z epidemią COVID-19 i niemożliwe stało się zaprezentowanie jej w Comédie-Française zgodnie z planem. Wraz ze swoją grupą aktorów postanowił nakręcić film o produkcji i niepewności, z jaką musieli się teraz zmierzyć, a film Guermantes ukazał się we wrześniu 2021 roku.
