Clara Schweers umiejętnie przeplata to, co cyfrowe z tym, co dotykowe, przesuwając granice współczesnej sztuki i designu. Jej praktyka stanowi dialog między tym, co wirtualne, a tym, co namacalne. Eksploracja ta rozpoczęła się podczas jej wpływowego okresu w Design Academy Eindhoven. Tam badała możliwości i ograniczenia form generowanych komputerowo. Jej prace przekształcają i reinterpretują ruch wcześniej wymodelowanych postaci. Odkrywa nowe cechy behawioralne, które wydają się wyłaniać bezpośrednio z ich cyfrowych korzeni.
W swojej pracy Schweers harmonijnie łączy różne media, w tym szkło, ceramikę i wypolerowane tekstury cyfrowych renderingów. Szkło służy jako spójny element, kierujący jej eksploracją płynności i trwałości. Materiał ten staje się sceną, na której ulotne kształty są uchwycone jako skomplikowane płaskorzeźby, a każda grafika oferuje unikalną grę między zniekształceniem a definicją. Jej instalacje łączą uświęcone tradycją techniki ze współczesnymi wizjami.
Clara Schweers nadal przełamuje nowe granice w swojej praktyce, zapuszczając się w cyfrowe implementacje. Wykorzystuje prefabrykowane ruchy wirtualnych postaci i rekonfiguruje je, tworząc nowe, uderzające formy, które przeczą naszym oczekiwaniom co do ludzkiej sylwetki. Te elementy, wykonane ze szkła i połączone z innowacyjnymi materiałami, takimi jak PLA, są świadectwem sojuszu między organicznym a syntetycznym. Nie są to jedynie przedmioty, ale doświadczenia, które zachęcają widzów do kontemplacji cyfrowych śladów odciśniętych na naszej fizycznej rzeczywistości.
Schweers konstruuje tętniący życiem krajobraz, w którym widzowie podróżują przez mozaikę cyfrowych snów i szklistych odbić. Jej prace chwytają sedno naszej cyfrowej interakcji, pokazując niekończący się taniec między tym, co fizyczne i wirtualne, historyczne i hipernowoczesne, konkretne i abstrakcyjne.
