Dustin Lee Hoffman (ur. 8 sierpnia 1937 r.) jest amerykańskim aktorem. Jako jeden z kluczowych aktorów tworzących nowe Hollywood, Hoffman znany jest ze swoich wszechstronnych portretów antybohaterów i postaci wrażliwych emocjonalnie. Jest laureatem wielu nagród, w tym dwóch Oscarów, czterech nagród BAFTA, pięciu Złotych Globów i dwóch nagród Primetime Emmy. Hoffman otrzymał liczne wyróżnienia, w tym nagrodę Cecil B. DeMille Award w 1997 roku, AFI Life Achievement Award w 1999 roku i Kennedy Center Honors Award w 2012 roku. Aktor Robert De Niro opisał go jako "aktora o twarzy everymana, który ucieleśniał to, co przejmująco ludzkie".
Hoffman studiował w Konserwatorium Muzycznym w Los Angeles, zanim zdecydował się na aktorstwo, do którego szkolił się w Pasadena Playhouse. Otrzymał dwa Oscary dla najlepszego aktora za role w filmach Kramer kontra Kramer (1979) i Rain Man (1988). Jego inne nominowane do Oscara role to The Graduate (1967), Midnight Cowboy (1969), Lenny (1975), Tootsie (1982) i Wag the Dog (1997).[5][4] Inne godne uwagi role to Little Big Man (1970), Papillon (1973), Marathon Man (1976), All the President's Men (1976), Ishtar (1987), Dick Tracy (1990) i Hook (1991).
W XXI wieku Hoffman pojawił się w takich filmach jak Finding Neverland (2004), I Heart Huckabees (2004) i Stranger than Fiction (2006), a także Meet the Fockers (2004) i sequelu Little Fockers (2010) oraz The Meyerowitz Stories (2017). Hoffman podkładał głos w filmie The Tale of Despereaux (2008) i serii filmów Kung Fu Panda (2008-2024). W 2012 roku zadebiutował jako reżyser filmem Quartet.
Hoffman zadebiutował na Broadwayu w sztuce A Cook for Mr. General z 1961 roku. Następnie zagrał rolę Willy'ego Lomana we wznowieniu Śmierci komiwojażera z 1984 roku i powtórzył tę rolę rok później w filmie telewizyjnym, zdobywając nagrodę Primetime Emmy dla najlepszego aktora w serialu lub filmie.[4] W 1989 roku otrzymał nominację do nagrody Tony dla najlepszego aktora w sztuce teatralnej za rolę Shylocka w Kupcu weneckim.[7] Otrzymał trzy nagrody Drama Desk Awards za występy w Eh? (1967), Jimmy Shine (1969) i Śmierć komiwojażera (1984).
