jest litewską artystką interdyscyplinarną i performatywną. Po ukończeniu studiów licencjackich z filologii litewskiej, zupełnie przypadkowo zaczęła uczęszczać na zajęcia z tańca współczesnego - 10 lat później ten przypadek przekształcił się w powolną i nieokreśloną ścieżkę twórczą, która przeplata ruch, wizualność i przestrzeń. Tematy jej prac to: samotność, śmierć, rutyna, przepływ, przypadek, obecność, ludzie, których nie zauważamy, zabawa, absurd, normy społeczne, (nie)rzeczywistość. Jej praktyka często wiąże się z oświeconą obecnością, eksploracją codziennego życia i ruchów jego obiektów, poszukiwaniem sztucznej szansy. Równolegle z tymi praktykami Eglė powraca do długoletnich praktyk: fotografii analogowej, nagrań terenowych, pisania i śpiewania.