Praca Florina Fluerasa rozszerza się na sfery polityki, filozofii, duchowości, opieki zdrowotnej, mediów, edukacji, literatury - wpływając na konwencje i pewniki, tworząc performatywne spotkania między sztuką a jej zewnętrzem, poprzez takie podmioty jak Artwork, Unsorcery, Clinica, Black Hyperbox, Postspectacle, Art Opening. W swoich ostatnich pracach Unexperiences, Unimages, Unhere, Love wprowadza do przestrzeni publicznej obecności i stany, które mogą wpływać na to, co leży u podstaw tego, co konceptualne i percepcyjne, co można myśleć, widzieć i czuć. Na niektórych prestiżowych wydarzeniach artystycznych jego prace pojawiają się bez zaproszenia - Unofficial Unworks. Bardziej niż sztukę wizualną czy konceptualną, Florin postrzega swoją najnowszą praktykę jako sztukę afektu. Wystawiał w MAB FAAP Sao Paulo, DEPO Istambuł, Zamek Ujazdowski Warszawa, Jardim Equatorial Sao Paulo, Fabrica de Pensule Cluj, MUMOK Kino Wiedeń, HAU Berlin, TQW Wiedeń, Karas Zagreb, Suprainfinit Bukareszt, MNAC Bukareszt, Salonul de Proiecte Bukareszt, Berardo Museum Lizbona, Aleppo Bruksela, Hordaland Kunstsenter Bergen, Akademie Solitude Stuttgart, Europalia Bruksela, Swimming Pool Sofia, Bozar Bruksela, Buda Kortrijk, Centrale Fies, WOK Warszawa, Matter of Art Prague Biennale....
"Bezsenna noc w jaskini. Miałem wrażenie, że odnalazłem to, co jest wspólnym wątkiem mojej twórczości. Praca na obrzeżach sztuki. Wychodzenie z reprezentacji, "rzeczy do urealnienia". Tworzenie warunków dla przecięcia dwóch zderzających się perspektyw, rzeczywistości. Spotkania między sztuką a jej zewnętrzem. Konfrontacja bańki sztuki i bańki życia. Nakładanie się dwóch rzeczywistości, odsłanianie i wpływanie na konwencje i pewniki obu. Spotkania, które powodują turbulencje w rzeczywistości, strefy możliwości, otwarcia. Spojrzenie na rzeczy jak na performance i jak na życie, w tym samym czasie. Dynamika dwóch rodzajów uwagi, dwóch rodzajów sytuacji, dwóch rodzajów publiczności, dwóch rodzajów wykonawców, dwóch stopni wykonania, dwóch poziomów rzeczywistości. Tworzenie formatów, które umożliwiają metaperspektywy i otwierają możliwości dla różnych afektów i zdolności". (notatka z 2021 października, Praia das Fontainhas)
"Kiedy zakładasz pewien stopień niedopasowania, każdy "negatywny" aspekt świata sztuki może stać się "pozytywny". Kiedy nie jesteś akceptowany przez instytucje sztuki, jest to zaproszenie do ekspansji gdzie indziej - kto potrzebuje miejsc sztuki, kiedy możesz wystąpić bezpośrednio w krajowej telewizji lub w kampanii prezydenckiej - Postspectacle. Jeśli nie podoba ci się świat sztuki, możesz stworzyć własny - z Aliną Popą zaproponowaliśmy dzieła sztuki jako światy sztuki: Unsorcery, Black Hyperbox, Clinica. Można robić wernisaże sztuki w parkach, na lotniskach, w supermarketach, muzeach i w domu - Art Opening - tymczasowe strefy możliwości, wernisaże sztuki na poziomie formatów, treści i estetyki. Można też odejść od jeszcze głębszych norm, takich jak te, zgodnie z którymi sztuka jest obiektem, obrazem, dźwiękiem, wideo, konceptualna lub społeczna - Unexperiences, Unimages, Unhere, Collapse Yoga, Love są oparte na afektach. I, być może również z powodu tych odchyleń, jeśli nie ma zaproszeń do prezentacji w ważnych miejscach sztuki, wspomniane (nie)prace mogą pojawić się bez zaproszenia, ignorując wszystkie protokoły i bramy dostępu - Nieoficjalne prace. Można też porzucić ideę prezentacji i po prostu praktykować dzieła sztuki, ponieważ sztuka nie powinna być tylko widziana, powinna być praktykowana, przeżywana - Artwork." (notatka 2023 marzec 17, Bukareszt)