Giulia Crețulescu jest absolwentką Wydziału Grafiki Narodowego Uniwersytetu Sztuki w Bukareszcie. Jednym z jej sposobów pracy jest eksploracja innych dziedzin, takich jak geologia, fizyka, chemia czy architektura. Interesują ją kontrasty między racjonalnym/intuicyjnym, naturalnym/sztucznym lub obiektywnym/subiektywnym. Jej interdyscyplinarne podejście zmaterializowało się w obiektach hybrydowych, które dążą do dekonstrukcji samych siebie, aż ich tożsamość zostanie rozpuszczona w nowym obcym ciele, pozbawionym jakiejkolwiek pierwotnej funkcji. Te nowe byty stają się destrukcyjne i muszą zostać umieszczone w nowej tożsamości. Zainteresowanie artysty liminalnym, transkategorialnym charakterem obiektu wynika z chęci nadania obiektowi artystycznemu niepewnego statusu. To z kolei zmusza widza do wymyślenia szeregu możliwych ontologii, w których mógłby się rozwijać. Prace Giulii Crețulescu omawiają fuzję między człowiekiem a przedmiotem, zarówno z perspektywy modelu transhumanistycznego, który zakłada rozszerzenie możliwości fizycznych i umysłowych poprzez obiektywne byty, które uzupełniają i zwiększają ich potencjalne słabości, jak i poprzez badanie ergonomii przedmiotu, co wiąże się z analizą ludzkiego ciała jako wskaźników percepcji zmysłowej.