Kariera Czerwonych Gitar
Pierwszy skład Czerwonych Gitar tworzyli: Bernard Dornowski, Krzysztof Klenczon, Jerzy Kosela, Jerzy Skrzypczyk i Henryk Zomerski. W roku 1966 tego ostatniego zastąpił Seweryn Krajewski, a w kilka miesięcy później odszedł Jerzy Kosela. W 1970 roku karierę solową rozpoczął Krzysztof Klenczon, który zginął w wypadku samochodowym(1981).
Ich publiczny debiut odbył się pod hasłem „Gramy i śpiewamy najgłośniej w Polsce” 15 stycznia 1965 roku. Tak zaczęła się trwająca ponad dwie dekady kariera zespołu, która w Polsce i krajach ościennych nie ma swego odpowiednika. W tym czasie wygrywali wszystkie możliwe plebiscyty, zdobywali nagrody na festiwalach w Opolu i Sopocie, zdobywali Złote Płyty i nagrywali niezliczone ilości płyt i przebojów.
W połowie lat 80. ubiegłego wieku, zespół zwolnił tempo, ale za namową przedstawicieli amerykańskiej Polonii powrócił na polskie i polonijne trasy w 1990 roku.
W 1997 roku grupę opuścił Seweryn Krajewski, a w dwa lata później w jego ślady poszedł Bernard Dornowski. W tym samym czasie do zespołu powrócili: Henryk Zomerski (zm. 2011) i Jerzy Kosela (zm. 2017)
Pomimo zmian Czerwone Gitary w dalszym ciągu cieszą się dużą popularnością. W 2004 roku zostali zaproszeni jako gwiazda, na wielką galę zorganizowaną w Dreźnie (Niemcy) z okazji wejścia Polski do Unii Europejskiej. Dwa lata później zdobyli „Marmurową Płytę” za największą ilość płyt sprzedanych w historii polskiej fonografii. Niejako po drodze, otrzymali „Złote Płyty” za nowe, wydane już w tym stuleciu, trzy albumy. Muzycy zespołu udekorowani też zostali medalami „Gloria Artis” Jerzy Kosela - brązowym, Jerzy Skrzypczyk – brązowym i srebrnym, Złotym Krzyżem Zasługi (Jerzy Skrzypczyk)
W roku 2013 w Sali Kongresowej zaprezentowali po raz pierwszy program „Czerwone Gitary Symfonicznie”. W 2015 wydali płytą pt. „Jeszcze raz”, której premiera odbyła się podczas jubileuszowego koncertu w Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku (14 marca 2015)
