Honeypaw to duet, w skład którego wchodzą Jurgita Zvinklyte i Matti Palonen. Jurgita jest nowicjuszką w Kanadzie, przybyła tu w 2019 r. Od tego czasu grają fińsko-bałtycki neofolk, który bada wzajemne powiązania starożytnych litewskich i fińskich tradycji Kalevali i łączy je z nowoczesnymi pejzażami dźwiękowymi i rytmami. Journal of Musicology nazwał ich muzykę "niezwykłą, sugestywną i zachęcającą do ponownego przemyślenia koncepcji instrumentalności."
Ich muzyka jest głęboko zakorzeniona w lesie, a drzewa są często istotną częścią ich procesu nagrywania i wykonywania. Starożytne instrumenty strunowe, na których grają, były tradycyjnie uważane za definiujące granicę między światem ludzi i lasów, a ta koncepcja doprowadziła ich do opracowania harfy drzewnej, interaktywnej instalacji artystycznej wbudowanej w drzewa lub do nich przymocowanej. Harfa drzewna jest kulminacją ich doświadczenia w muzyce, nauce o środowisku, lutnictwie i rzeźbie, ponieważ starają się przekształcić tradycyjną muzykę ze współczesnym naciskiem na zrównoważony rozwój i estetykę.
Nazwa Honeypaw pochodzi od tradycyjnych nazw nadawanych niedźwiedziowi, ponieważ uważano, że oryginalna nazwa przynosi pecha. Symbol Honeypaw łączy w sobie hannunvaakuna jako górną połowę i saulutė jako dolną połowę.
"Matti Palonen on moderni Väinämöinen", głosi okładka wydania fińskiego magazynu Pirta z jesieni 2019 roku. Od 2008 roku wykonuje fińską i inną europejską muzykę ludową z wieloma grupami w całej Kanadzie. Studiował lutnictwo u Davida Freemana i buduje instrumenty strunowe, w tym harfę i kantele. Studiował tradycje ludowe w Finlandii z Maiją Pokelą, Emmi Kuittinen i Arją Kastinen. Uczy gry na kantele i jest kantorem w fińskim kościele w Toronto.
Jurgita Žvinklytė ukończyła studia magisterskie z rzeźby na Akademii Sztuk Pięknych w Wilnie. Występowała w kilku zespołach folklorystycznych na Litwie przed przyjazdem do Kanady w 2019 roku. W 2023 roku została wybrana do programu Small World Music Incubator dla wschodzących kanadyjskich artystów. Oprócz muzyki jest instruktorką ceramiki.
Występowali i instalowali rzeźby z harfy drzewnej na festiwalach i wydarzeniach w Kanadzie, Finlandii i na Litwie. Prowadzą również warsztaty i wykłady na temat swoich projektów muzycznych. Ich prace były wystawiane na Litwie i w Anglii, a oni sami byli tematem krótkich filmów dokumentalnych.