Refren "trzy na cztery", który znajduje się w traktatach o pracy lniarskiej, został wybrany jako nazwa zespołu śpiewaków traktatowych i opisuje różnorodność metod śpiewu (trojaczki, czworaczki, trojaczki na cztery), a także zmianę składu śpiewaków. Ponadto o trójkach-czwórkach mówi się, gdy podejmowana jest wspólna, konwencjonalna praca. Wszyscy członkowie zespołu mają duże doświadczenie w śpiewie ludowym. Przez wiele lat uczestniczyli w wyprawach folklorystycznych, studiowali różne style śpiewu i słuchali nagrań archiwalnych, ale w śpiewie nie starają się kopiować głosów z nagrań archiwalnych, lecz próbują zrozumieć tajniki dawnych sposobów intonacji i artykulacji, wydobywając tym samym charakterystyczne barwy głosu.