Günter Krämer był dyrektorem generalnym teatrów w Kolonii w latach 1995-2002, a wcześniej dyrektorem kolońskiego Schauspielhaus od 1990 r. Urodził się w Neustadt a. d. Weinstraße, studiował germanistykę, historię i filozofię na uniwersytetach w Heidelbergu i Fryburgu, a początkowo był nauczycielem w Mannheim. Zaczął reżyserować w 1970 roku (w tym światowe premiery Friederike Roth i Tancreda Dorsta). Pierwszymi przystankami były Wiesbaden, Kolonia, Hanower, a od 1975 do 1979 roku Berliński Teatr Państwowy. W latach 1980-1984 był starszym reżyserem w Teatrze Państwowym w Stuttgarcie, a w latach 1984-1989 dyrektorem Teatru w Bremie. W 1987 roku wystawił THE THREEPENROCHEN OPERA w berlińskim Theater des Westens. W 1979 roku Günter Krämer zaczął również reżyserować opery, a jego repertuar obejmuje dzieła klasyczne i współczesne. Kilkakrotnie otrzymał tytuł "najlepszego reżysera" za swoją pracę, na przykład w świecie opery i w stolicy, m.in. za THE MAKROPULOS CASE Janáceka w Deutsche Oper Berlin, THE DEVIL OF LOUDON Pendereckiego w Düsseldorfie oraz THE RISE AND FALL OF THE CITY OF MAHAGONNY w Hamburgu.Od 1986 roku Günter Krämer wyreżyserował siedem oper w Deutsche Oper Berlin: "cykl słowiański" z KATIĄ KABANOWĄ, LADY MACBETH OF MZENSK i THE MAKROPULOS CASE; na rok mozartowski 1991 jako swoje pierwsze opery mozartowskie THE ABDUCTION FROM THE SERAIL i THE MAGIC FLUTE, w 1999 THE RISE AND FALL OF THE CITY OF MAHAGONNY oraz w 1994 rzadko wystawianą operę Francisa Poulenca DIALOGUES OF THE CARMELITE WOMEN, która szczególnie podkreśliła jego zdolność do intensywnego prowadzenia ludzi.Dla Opery Hamburskiej zrealizował INTOLLERANZA Luigiego Nono w 1984 roku, THE TREASURE GRAVERS Franza Schrekera w 1989 roku, RING Richarda Wagnera w sezonie 1992/93 i premierę KÖNIG KANDAULES Alexandra Zemlinsky'ego w 1996 roku, dla Düsseldorfu w 1986 roku THE TOTE CITY Ericha Wolfganga Korngolda, THE SIGNATURES Franza Schrekera w 1987 roku, MACBETH Giuseppe Verdiego w 1988 roku, DER FREISCHÜTZ Carla Marii von Webera w Komische Oper Berlin w 1989 roku, LA TRAVIATA dla Bawarskiej Opery Państwowej w Monachium w 1993 roku i THE YOUNG LORD Hansa Wernera Henze w 1995 roku, ELEKTRA dla Opery Kolońskiej w 1995 roku i światowa premiera Larsa dla Paris Opéra Comique Gefors' CLARA.
