Znana zawodowo jako Ita Rina, była słoweńską aktorką filmową i królową piękności. Była jedną z głównych gwiazd filmowych w Niemczech i Czechosłowacji pod koniec lat 20. i na początku lat 30. XX wieku. Rina zakończyła karierę wkrótce po ślubie w 1931 roku, kiedy to zmieniła wyznanie z rzymskokatolickiego na serbskie prawosławne i nazwisko na Tamara Đorđević.
Znana zawodowo jako Ita Rina, była słoweńską aktorką filmową i królową piękności. Była jedną z głównych gwiazd filmowych w Niemczech i Czechosłowacji pod koniec lat 20. i na początku lat 30. XX wieku. Rina zakończyła karierę wkrótce po ślubie w 1931 roku, kiedy to zmieniła wyznanie z rzymskokatolickiego na serbskie prawosławne, a swoje imię na Tamara Đorđević.
Ita Rina urodziła się 7 lipca 1907 roku w małym miasteczku Divača (wówczas Cesarstwo Austro-Węgierskie, później Jugosławia, obecnie Słowenia) jako Italina Lida Kravanja. W skrócie nazywano ją Ida Kravanja. Jako pierwsza córka Jožefa i Mariji Kravanja, Rina miała młodszą siostrę Danicę. Krótko po wybuchu I wojny światowej rodzina przeniosła się do Lublany, gdzie Rina zdała maturę w 1923 roku. Nie była dobrą uczennicą, powtarzała trzecią klasę szkoły podstawowej. Jednak jej marzeniem było zostać aktorką.
W październiku 1926 r. magazyn Slovenski narod (Słoweński Lud) zorganizował konkurs piękności, a Rina wzięła w nim udział. Została koronowana na Miss Słowenii i miała pojechać na finał konkursu Miss Jugosławii, który miał się odbyć 20 grudnia 1926 r. w Zagrzebiu. Jednak jej matka nie chciała pozwolić jej pojechać do Zagrzebia. Po grupowej wizycie słoweńskiej delegacji Marija Kravanja ustąpiła. Niestety, gdy Rina przybyła do Zagrzebia, jury wybierało już najpiękniejszą z trzech finalistek. Została jednak zauważona przez Adolfa Müllera, właściciela kina Balkan Palace w Zagrzebiu. Natychmiast wysłał jej zdjęcia do niemieckiego producenta filmowego Petera Ostermayera. Ponieważ jej matka nie chciała pozwolić jej wyjechać do Berlina, Rina uciekła z domu.[
Rina przybyła do Berlina w 1927 roku. Wkrótce potem miała swoje pierwsze przesłuchanie, po którym uczęszczała na zajęcia z aktorstwa, dykcji, tańca, jazdy samochodem i jazdy konnej.[2] Zadebiutowała w filmie z 1927 roku What Do Children Hide from Their Parents w reżyserii Franza Ostena. Po kilku małych rolach filmowych w 1927 i 1928 roku krytycy w końcu zauważyli ją w filmie z 1928 roku The Last Supper. W tym samym roku Rina poznała swojego przyszłego męża Miodraga Đorđevicia, studenta. Jej wielki przełom nastąpił w następnym roku, w filmie Erotikon w reżyserii Gustava Machatý'ego. Zagrała w nim główną rolę kobiecą, Andreę. Wielki sukces filmu wzburzył niektóre organizacje moralne i chrześcijańskie. Katolicki teolog opat Bethlem napisał: "... Najpierw leżą obok siebie, a potem na sobie.... To prawda, że przykrycie zasłania ich sylwetki, ale z pewnością nie ukrywa ich ruchów... Twarz każdej z bohaterek pokazana jest w zbliżeniu, szczególnie twarz Ity... Widz może rozpoznać jej podekscytowanie, potem wyraz lęku zmieszanego z tęsknotą, następnie ból i wreszcie... Rumienię się opisując te sceny". Była to jednak najlepsza reklama filmu i początek kariery Riny.
W 1930 roku Rina zagrała w trzech filmach, z których najbardziej godny uwagi jest pierwszy czeski film mówiony Tonka z Szubienicy, który często nazywany jest jej najlepszą rolą. W międzyczasie poślubiła Miodraga Đorđevicia w 1931 roku i zmieniła wyznanie z rzymskokatolickiego na serbskie prawosławie. Rina została ochrzczona w Rosyjskim Kościele Prawosławnym, a także otrzymała nowe prawosławne imię Tamara Đorđević. "Chciałam mieć na imię Ljubica, ale rosyjski ksiądz nie pozwolił na takie imię. Zaproponował mi rosyjską odmianę, Ljubov, ale odmówiłam. Otrzymałam więc imię Tamara", powiedziała Rina o swojej zmianie imienia. W tym samym roku Rina otrzymała ofertę z Hollywood, ale jej mąż zmusił ją do wyboru między karierą a małżeństwem; Rina zdecydowała się zostać z nim. Chociaż ogłosiła wycofanie się z kariery filmowej, grała aż do wybuchu II wojny światowej. Jej ostatnim przedwojennym filmem był dramat kryminalny Zentrale Rio.
