Iza Tarasewicz (ur. 1981 w Białymstoku) ukończyła studia na Wydziale Rzeźby i Sztuk Performatywnych Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu w 2008 roku, a jej prace zyskały duże uznanie zarówno w Polsce, jak i za granicą. Mieszka i pracuje w Kolonii Koplany, małej wsi pod Białymstokiem, gdzie się wychowała. Zajmuje się rzeźbą, instalacją, rysunkiem i performansem, często inspirowanymi rytuałami wiejskiej pracy i wspólnoty. Brała udział w licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych na arenie międzynarodowej. W 2016 roku wzięła udział w 32. Biennale de São Paulo, 5. Międzynarodowym Biennale Młodej Sztuki w Moskwie i 11. Biennale w Gwangju, a w 2018 roku, we współpracy z Centralą, reprezentowała Polskę na 16. Biennale Architektury w Wenecji. Niedawno wzięła udział w 40. EVA International - Irlandzkim Biennale Sztuki Współczesnej w Limerick. Jest laureatką Bayerischen Kunstförderpreise w dziedzinie sztuk pięknych 2019 oraz laureatką Nagrody Spojrzenia 2015 Fundacji Deutsche Bank, współorganizowanej z Zachętą Narodową Galerią Sztuki w Warszawie. W 2013 roku była nominowana do Paszportu Polityki w dziedzinie sztuk wizualnych. Jej instalacje rzeźbiarskie przybierają formę modułowych, elastycznych, mobilnych i rekonfigurowalnych systemów ekspozycyjnych, które łączą surowy i skromny funkcjonalizm z logiką formalną świata przyrody, rolnictwa, praktyk ludowych i eksperymentów naukowych, generując systemy przepływów materialnych i energetycznych.
