Jerzy Wójcik (12 września 1930 - 3 kwietnia 2019) był polskim operatorem filmowym, autorem scenariuszy oraz reżyserem filmowym i telewizyjnym.
Jerzy Wójcik ukończył wydział operatorski łódzkiej Szkoły Filmowej w 1955 roku. Pracę w filmie rozpoczął w 1956 roku jako asystent operatora Jerzego Lipmana. Był operatorem kamery przy filmach "Kanał" Andrzeja Wajdy i "Prawdziwy koniec Wielkiej Wojny" Jerzego Kawalerowicza. Nazwisko Jerzego Wójcika związane jest z filmami reżyserów "szkoły polskiej" - Andrzeja Wajdy i Andrzeja Munka. Jego pełnometrażowym debiutem operatorskim była "Eroica" Munka z 1957 roku. Dwa lata później był autorem zdjęć do Popiołu i diamentu Wajdy. Wójcik był także autorem zdjęć do kilku innych filmów Andrzeja Wajdy, a także Kazimierza Kutza, Stanisława Różewicza i Jerzego Kawalerowicza.
W latach 1981-1982 Jerzy Wójcik wykładał operatorstwo na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Od 1982 roku wykładał w Szkole Filmowej w Łodzi. Pracował również jako reżyser filmowy, mając na swoim koncie takie projekty jak "Lament" z 1991 roku czy "Wrota Europy" z 1999 roku. Jerzy Wójcik napisał także książkę Labirynt Światła, w której opisał swoje doświadczenia zawodowe i przedstawił refleksje filozoficzne.
Jerzy Wójcik otrzymał kilka prestiżowych nagród przemysłu filmowego, w tym "Złotą Kamerę 300" za całokształt twórczości operatorskiej na Międzynarodowym Festiwalu Autorów Zdjęć Filmowych w Bitoli w Macedonii (1999) oraz nagrodę "Vitae Valor" za całokształt twórczości na III Festiwalu Filmowym "Vitae Valor" w Tarnowie. W 2002 roku odsłonięto gwiazdę Jerzego Wójcika w Alei Gwiazd na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi.