Umysł, tak jak go postrzegam, jest sposobem myślenia i zdolnością do wyrażania abstrakcyjnych idei w osobistych doświadczeniach. Wizualna literatura / wolumetryczna ekspresja w mojej pracy to narzędzia, które pozwalają na wyłonienie się tych doświadczeń i dzielenie się nimi. Tworzenie jest umiejętnością dostrzegania i rozwiązywania problemów, a dzieło sztuki jako kulturowy i społeczny znacznik graniczny wskazuje ten proces.
W mojej pracy dążę do harmonii między archetypami a codziennością i szukam ekspresji symboli zbiorowej świadomości, które są tłumaczone na współczesny kontekst. Mitologiczne, paradoksalne lub animalistyczne elementy użyte w pracy nie działają jako ilustracja, ale jako odniesienie, zapewniając odbiorcy pracy znaczące punkty odniesienia. Tematy prac różnią się w zależności od sytuacji, ale koncentrują się głównie na spotkaniu człowieka z jego czasem. Używam różnych form wyrazu artystycznego, grafiki, fotografii, animacji, ale najczęściej tworzę rzeźbę, ponieważ niszczy ona granicę między tym, czym obiekt "jest", a tym, co "oznacza".
Lukas Šiupšinskas
Dlaczego?
