- Peter Schulze, Sendesaal Bremen
W sezonie 2021/22 łotewska wiolonczelistka Magdalena Ceple została mianowana wiolonczelistką solową prestiżowej bałtyckiej orkiestry kameralnej Kremerata Baltica pod batutą Gidona Kremera. Jej najnowszą pasją jest muzyka barokowa - jest jedną z czterech akademików Akademii Barokowej ASAM w Hofkapelle Monachium pod batutą Rüdigera Lottera, a od semestru zimowego 2021/22 realizuje również drugi stopień magisterski specjalizujący się w wiolonczeli barokowej na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Scenicznych w Monachium.
Magdalena jest naprawdę wszechstronnym muzykiem, a Gidon Kremer stwierdził, że "zdecydowanie ma podpis - coś rzadko spotykanego wśród tak zwanych wschodzących gwiazd dzisiejszych czasów". Gra różne gatunki i style muzyczne, od klasyki po jazz, a także lubi wykonywać muzykę współczesną. Jako członkini kwartetu smyczkowego Zerkalo Quartet w Brukseli prawykonała ogromną ilość nowej muzyki, grając ją w eksperymentalnych programach łączących klasyczny repertuar kwartetowy z muzyką współczesną i poszerzając granice muzyki klasycznej. W 2020 roku nagrała muzykę György Kurtága na wiolonczelę solo w Deutschlandradio.
Ściśle współpracuje z pianistką Jelizavetą Vasiljevą jako duet wykonujący repertuar klasyczny. Poznały się jeszcze podczas studiów w Szkole Muzycznej Emīls Dārziņš w Rydze, a w ramach współpracy obie młode artystki często inicjują unikalne i eksperymentalne projekty interdyscyplinarne łączące muzykę klasyczną z tańcem współczesnym lub teatrem. Jako duet występowali w Musik@cetera w Lubece, w der Laieszhalle w Hamburgu, w Tschaikovsky Hall w Hamburgu, w Sendesaal Bremen i innych miejscach. Jednym z osobistych wydarzeń dla Magdaleny w dziedzinie pracy interdyscyplinarnej był projekt Anne Teresa De Keersmaeker - Verklärte Nacht - choreograficzna i inscenizowana wersja muzyki Arnolda Schoenerg autorstwa Anne Teresy De Keersmaeker z Ictus Ensemble i tancerzami Rosas w Paryżu w 2018 roku.
Magdalena Ceple urodziła się w 1994 roku w Rydze na Łotwie. Jej muzyczna ścieżka rozpoczęła się przypadkowo*, a pierwsze lekcje gry na wiolonczeli otrzymała w wieku ośmiu lat w Szkole Muzycznej Emīls Dārziņš w Rydze u Maiji Prēdele. Studiowała w Łotewskiej Akademii Muzycznej z Eleonorą Testeļeca, w Królewskim Konserwatorium w Brukseli z Marie Hallync, w Konserwatorium L'Hay les Roses w Paryżu z Romainem Garioudem, aw 2021 roku ukończyła Akademię Muzyczną w Lubece, gdzie studiowała z Troelsem Svane i uzyskała tytuł magistra w zakresie gry na wiolonczeli. Obecnie realizuje drugi tytuł magistra wiolonczeli barokowej na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Scenicznych w Monachium pod kierunkiem prof. Kristin von der Goltz.
Dalszą inspiracją były kursy mistrzowskie z różnymi nauczycielami, w tym Sol Gabetta i Jérôme Pernoo. Magdalena jest laureatką lokalnych i międzynarodowych konkursów, w tym nagrody za muzykę kameralną 2015 przyznawanej przez Compagnie der Schwarzen Häupter w Bremie w Niemczech. Otrzymała również nagrodę Młodego Muzyka Roku 2016 przyznawaną przez Łotewską Akademię Muzyczną. W 2019 roku została wybrana na jednego z akademików Seiji Ozawa International Academy Switzerland, koncertując w Szwajcarii, Francji i Japonii.
*Magdalena nie urodziła się w muzycznej rodzinie. Jedynie jej babcia, pochodząca z Białorusi i chwalona za wyjątkowy głos, była w młodości solistką chóru. Życie potoczyło się inaczej dla jej babci i nie była w stanie zrobić kariery muzycznej, ale zamiast tego pracowała jako inżynier i przeniosła się do Rygi na Łotwie. Magdalena uczęszczała już do pierwszej klasy szkoły średniej nr 34 w Rydze, kiedy jej babcia przypadkowo wpadła na swoją starą znajomą - profesjonalną pianistkę, która w tym czasie sprzątała ulice Rygi. Zaproponowała wnuczce lekcje gry na pianinie, a Magdalena do dziś pamięta, jak później, z powodu zmęczenia, klawiatura wydawała się być okrągła i wirująca! W pewnym momencie nauczycielka fortepianu wspomniała babci Magdaleny o szkole muzycznej Emīla Dārziņa dla szczególnie uzdolnionych dzieci w Rydze. Powiedziała, że jest ona bardzo prestiżowa, ale nie warto zabierać tam Magdaleny, ponieważ jest już za stara i najprawdopodobniej będzie to tylko strata czasu. Ale to tylko rozbudziło zainteresowanie (i upór) babci, która zabrała Magdalenę na egzaminy wstępne. Rok akademicki miał rozpocząć się za niecały miesiąc, a Magdalena rzeczywiście została uznana za zbyt starą, by zacząć grać na fortepianie lub skrzypcach, ale ponieważ drugi rok z rzędu nie przyjęto młodych wiolonczelistów, postanowiono sprawdzić jej muzykalność i zdolności słuchowe. Najwyraźniej z powodu jej doskonałego słuchu, muzykalności i braku studentów wiolonczeli została przyjęta do szkoły i w ten sposób, pod wspierającym kierownictwem Maiji Prēdele i Diny Atte, Magdalena rozpoczęła swoją karierę muzyczną.
