Litewska graficzka, malarka, ilustratorka książek.
1929-1935 - studiowała grafikę w Szkole Sztuk Pięknych w Kownie, a od czwartego roku także malarstwo.1937 - pracowała jako konserwator w Muzeum Sztuki M.K.Čiurlionisa w Kownie. Żyła z okazjonalnych zleceń i pracowała jako nauczycielka w gimnazjum w Połądze.
Artystka o zwinnej duszy odeszła z życia z własnej woli przed ukończeniem 25 roku życia. Dziś trudno powiedzieć, co spowodowało tak desperacki krok: decyzja rządu o nieprzyznaniu jej stypendium na studia we Francji, sceptyczny stosunek społeczeństwa do artystek czy nieszczęśliwa miłość.
Pochowana na cmentarzu w Petrašiūnai. W 1972 r. postawiono jej nagrobek (rzeźbił Juozas Kėdainis).
Pozostawiła około 500 prac: płócienne rzeźby, szkice, rysunki, obrazy. Stworzył ilustracje do książek takich jak "Notatki Kiškelisa" V. Tamulaitisa, "Napalys bailys" Petrasa Cvirki (1936), "Los Aukštieji Šimoniai" Ievy Simonaitytė (1936) itp. Najcenniejsze prace: płócienne ryciny "Matka" (1935), "Przy drzewie", "Urtė" (1936), "Zbieracz ziemniaków", "Autoportret" itp.
W 1937 r. na Wystawie Światowej w Paryżu najlepsze z jej prac graficznych zostały nagrodzone złotym medalem (już po jej śmierci).