Nicola Panzer studiowała reżyserię operową w Hochschule für Musik und Theater Hamburg u Götza Friedricha. Po ukończeniu studiów została asystentką reżysera w hamburskiej Staatsoper, gdzie nadal regularnie pracuje jako reżyser gościnny.
Współpracowała z wieloma wiodącymi międzynarodowymi instytucjami, w tym z Los Angeles Opera, Houston Grand Opera, Opera Ballet Vlaanderen, Royal Opera House Covent Garden, Théâtre du Châtelet, Théâtre du Capitole de Toulouse oraz teatrami operowymi w Montpellier, Barcelonie, Madrycie, Moskwie, Tokio, Tel Awiwie i São Paulo. Współpracuje również z Festiwalem dei Due Mondi w Spoleto oraz Festiwalami w Salzburgu i Bayreuth.
Od 1998 roku pracuje jako niezależny reżyser operowy. Wystawiła Aus den sieben Tagen Stockhausena, serię pięciu przedstawień dla młodej publiczności w hamburskiej Staatsoper, Hänsel und Gretel w dortmundzkim Konzerthaus, Riders to the Sea i Il Seraglio we Frankfurcie, The Bartered Bride w Landestheater, Nabucco na Immling Opera Festival, Les Mamelles de Tirésias w Lipsku, Le Nozze di Figaro, The Barber of Seville oraz The Magic Flute dla Daejeon Festival (Korea Południowa).
Współpraca z Robertem Wilsonem rozpoczęła się od Cosmopolitan Greetings (1988), multimedialnej opery jazzowej do muzyki George'a Gruntza i Rolfa Liebermanna oraz tekstów Allena Ginsberga, a następnie Parsifal w 1991 roku w Hamburgu, ostatnio LUTHER - taniec z bogami w Berlinie, Il Trovatore w Parmie, Messiah Haendla w Salzburgu, w Théâtre des Champs-Élysées i Grand Théâtre de Genève, a także Otello w Atenach.