I jedną gęś ugryźć, jak przy śniadaniu tamtego dnia"....
Według relacji przedszkolanki, po wypowiedzeniu tych słów przez czterolatkę, grupa, zgromadzeni rodzice, siostry, bracia stanęli na chwilę w bezruchu, zapadła cisza i wszyscy z uwagą słuchali, obserwując rolę odgrywaną przez małego liska...Najwyraźniej tu była aluzja do cudu pierwszej aktorskiej nitki.
W szkole, w klasie 11-12, miałem okazję zagrać rolę nauczyciela w sztuce "Pamiętnik", gdzie czułem się świetnie, prowadząc lekcje, wchodząc w interakcje, pocieszając moich uczniów, jakbym miał więcej doświadczenia życiowego niż moi koledzy z klasy
Teatr to cud, kiedy można spojrzeniem, słowem, a nawet milczeniem dotknąć głębi duszy człowieka i dać mu możliwość innego spojrzenia na codzienność, odkrycia w prostych rzeczach największych pokładów wartości.
Czasami śniło mi się, że idę ulicą, z rozwianymi na wietrze jasnymi lokami, gdy przede mną zatrzymuje się reżyser filmowy/teatralny i... proponuje mi rolę. Ta wizja towarzyszyła mi wielokrotnie na przestrzeni wielu lat. Ale ścieżki mojego życia zawsze były gdzieś pomiędzy: koordynowanie kreatywnych projektów, zespół tańca ludowego, chór, tańce historyczne, pieśni, przez ponad 20 lat. Czułam, że moim życiowym credo jest "czynić dobro innym!". Może dlatego moje hobby w wolnym czasie wiązało się z dawaniem innym dobrych emocji. Taniec był orzeźwieniem dla duszy, źródłem wielkich emocji zarówno dla mnie, jak i dla publiczności.
I tu zdarzył się cud życia - jesienią 2017 roku reżyser Šarūnas Kunickas zatrzymuje mnie, pędzącego miejską ścieżką (tak jak w mojej wizji) i zaprasza do "Žaliaduniai", abym spróbował swoich sił w teatrze. Nie odłożyłem bluesa na noc - byłem tak nieopisanie szczęśliwy.
W kwietniu 2018 roku prezentujemy nowy film scenarzysty i reżysera Š.Kunickasa premiera ,,Laiškas sandlyje" (Jestem w roli kobiety).
listopad 2018. J.Šarkaukas ,,Za dużo dla ciebie nie mogę" (córka Eglė)
styczeń 2019. Sztuka Gi Fuassi ,,Mowa Ojca" (rola Matki)
Grudzień 2019 r. Czarownica, która chciała tańczyć (Jeż)
