lepiej znany jako Teuvo Tulio, był fińskim reżyserem filmowym i aktorem. Rozpoczął karierę jako aktor pod koniec ery kina niemego, a w latach 30. zajął się reżyserią i produkcją. Jego filmy wyróżniają się niezwykle melodramatycznym stylem.
Tulio urodził się jako Theodor Antonius Tugai jako syn turecko-polskiego ojca o imieniu Aleksander Tugai i persko-łotewskiej matki o imieniu Helena Garschin w Rēzekne, w guberni witebskiej Imperium Rosyjskiego (dzisiejsza Łotwa). Jego matka była 18-letnią aspirującą baletnicą, gdy się urodził. Małżeństwo jego rodziców było krótkie, a wczesną część dzieciństwa spędził na wsi na Łotwie z dziadkami, podczas gdy jego matka kontynuowała karierę baletnicy w Petersburgu. Po tym, jak jego matka poślubiła fińskiego mężczyznę o imieniu Alarik Rönnqvist, wysłała go do Helsinek w 1922 roku, kiedy miał dziesięć lat.
Rodzina osiedliła się w dzielnicy Katajanokka w Helsinkach. Przeprowadzka nie była jednak łatwa dla chłopca przyzwyczajonego do wiejskiego życia. Theodor mówił po łotewsku, rosyjsku i niemiecku, ale nie był w stanie porozumieć się po fińsku i szwedzku, którymi mówiono w Helsinkach. Inne dzieci dokuczały mu ze względu na jego mieszane pochodzenie etniczne, a on sam wspominał później, że brał udział w wielu fizycznych starciach.
W wieku nastoletnim zaprzyjaźnił się ze starszym o trzy lata Valentinem Vaalą, po tym jak spotkali się na lodowisku. Obaj byli uczniami rosyjskojęzycznej szkoły Tabunov w Helsinkach i obaj byli zapalonymi kinomanami, którzy byli fanami Charliego Chaplina i filmów przygodowych. W wieku czternastu lat Tugai był gwiazdą filmu Vaali Mustat silmät (Czarne oczy), który został ukończony w 1929 roku. Ze względu na swój "egzotyczny" wygląd, młody Tugai był czasami nazywany fińską odpowiedzią na Rudolpha Valentino.
W 1936 roku zmienił nazwisko na bardziej fińskie Teuvo Tulio. Jego pierwszą pracą reżyserską był film Taistelu Heikkilän talosta (Fight over the Heikkila Mansion) z 1936 roku, w którym główną rolę zagrała Regina Linnanheimo. Linnanheimo stała się towarzyszką życia Tulio, choć oboje nigdy się nie pobrali. Grała główną rolę w wielu jego filmach i była współautorką scenariuszy do sześciu jego filmów, w tym jego ostatniego filmu, Sensuela z 1973 roku. Linnanheimo napisała scenariusz do filmów Rikollinen nainen (The Crooked Woman) i Olet mennyt minun vereeni (You've Gone in My Blood).
Łącznie Tulio wyreżyserował 15 filmów fabularnych, z których trzy zostały zniszczone w pożarze w 1959 roku. Fragmenty dwóch z nich zostały odnalezione w 2007 i 2015 roku.
