Litewski rzeźbiarz. Członek Litewskiego Związku Artystów od 1983 r.
Uczestnik litewskich i międzynarodowych sympozjów i wystaw, pracujący w dziedzinie rzeźby abstrakcyjnej, wraz z Mindaugasem Navakasem i innymi, wpływający na procesy modernizacji rzeźby. Tworzył pomniki pamięci, prace do wnętrz kościelnych i publicznych przestrzeni miejskich.
Według krytyka sztuki Elony Lubytė, od samego początku swojej kariery twórczej wyróżniał się w ogólnej panoramie współczesnej rzeźby charakterystyczną jednością minimalistycznego myślenia i subtelnym wyczuciem formy, która ostatecznie nabrała nowych wymiarów i wartości. Historyk i krytyk sztuki Giedrė Jankevičiūtė: "Jest jednym z niewielu rzeźbiarzy, którzy nadal pracują z materiałem, więc jego prace nie blakną, nie rozpadają się, ale starzeją się bardzo pięknie". Stworzył pomniki pamięci, prace do wnętrz kościelnych i przestrzeni publicznych w miastach, w tym rzeźby w parku M. Mažvydasa w Kłajpedzie, rzeźbę "Vaivorykštė" (2004) w Utenie i "Kabantys akmenys" (2006) w "Strefie rzeźby" w Kownie, a także obiekt "Krantinės ark" (2009) w Wilnie.