kompozytor, śpiewak (tenor), pedagog. W latach 1949-50 uczył się śpiewu w Szkole Muzycznej im. J. Gruodisa w Kownie, w latach 1950-55 kontynuował naukę śpiewu w Litewskim Konserwatorium Państwowym (w klasie prof. K. Petrauskasa), a w latach 1954-59 studiował także kompozycję (w klasie prof. J. Juzeliūnasa). W latach 1951-59 śpiewał w Zespole Wokalnym Radia Litewskiego. W latach 1959-60 wykładał dyscypliny teoretyczne w Wileńskiej Szkole Technicznej Kultury i Oświaty. Od 1960 wykładowca na Wydziale Teorii Muzyki Litewskiego Konserwatorium Państwowego, od 1964 starszy wykładowca, od 1977 profesor nadzwyczajny, od 1992 profesor. Wykładał również dyscypliny teoretyczne w Wileńskiej Średniej Szkole Artystycznej im. M. K. Čiurlionisa oraz Szkole Muzycznej i Technicznej im. J. Tallat-Kelpša. Ponad 300 muzyków (głównie śpiewaków) ukończyło jego klasę solfeżu i innych dyscyplin teoretycznych.
V. "Ćwiczenia rytmiczne" (I - 1970, II - 1973), "Wykorzystanie zestawienia monosylab i równoległych tonacji w lekcjach solfeżu" (1976), "Zbiór współczesnych melodii litewskich do ćwiczeń solfeżowych" (1988) i inne. Wielokrotnie był przewodniczącym komisji kwalifikacyjnych do egzaminów państwowych w wyższych szkołach muzycznych w Kownie, Kłajpedzie, Szawlach i Poniewieżu, przewodniczącym lub członkiem jury konkursów chóralnych. W 1980 r. nauczyciel otrzymał honorowy tytuł Zasłużonego Nauczyciela. Od 1960 r. jest członkiem Związku Kompozytorów Litewskich.
W bogatym dorobku V. Kairiūkštisa dominuje muzyka wokalna - kantaty, oratoria, utwory na chóry i zespoły wokalne, cykle wokalne, pieśni solowe i romanse. Wiele z jego utworów zostało nagranych na płytach, wydanych w różnych zbiorach i indywidualnych publikacjach. Trzy utwory zostały nagrodzone Nagrodą im. S. Šimkusa.