Ernst Wilhelm "Wim" Wenders (ur. 14 sierpnia 1945 r.) jest niemieckim filmowcem, dramaturgiem, autorem i fotografem. Jest jedną z głównych postaci Nowego Kina Niemieckiego. Wśród wyróżnień, które otrzymał, są nagrody na festiwalach filmowych w Cannes, Wenecji i Berlinie. Otrzymał także nagrodę BAFTA, był nominowany do trzech Oscarów i nagrody Grammy.
Wenders zadebiutował filmem fabularnym Lato w mieście (1970). Uznanie krytyków przyniosły mu filmy Alicja w mieście (1974), The Wrong Move (1975) i Kings of the Road (1976), znane później jako trylogia filmów drogi. Wenders zdobył nagrodę BAFTA za najlepszą reżyserię i Złotą Palmę za film Paris, Texas (1984) oraz nagrodę dla najlepszego reżysera na festiwalu w Cannes za film Wings of Desire (1987). Do jego innych wybitnych filmów należą Amerykański przyjaciel (1977), Daleko, tak blisko! (1993) i Perfect Days (2023).
Wenders otrzymał trzy nominacje do Oscara w kategorii najlepszy pełnometrażowy film dokumentalny: za Buena Vista Social Club (1999), Pina (2011) i The Salt of the Earth (2014). Za film Willie Nelson at the Teatro (1998) otrzymał nominację do nagrody Grammy za najlepszy teledysk długometrażowy. Znany jest również z reżyserii filmów dokumentalnych Tokyo-Ga (1985), The Soul of a Man (2003) i Pope Francis: A Man of His Word (2018).
Wenders od 1996 roku jest przewodniczącym Europejskiej Akademii Filmowej, a w 2015 roku otrzymał honorowego Złotego Niedźwiedzia. Jest aktywnym fotografem, kładącym nacisk na obrazy opuszczonych krajobrazów.[4][5] Uważany jest za reżysera autorskiego.
