Przedstawienie lalkarzy "Kissing the Ashes" powstało we współpracy z francuskim lalkarzem, reżyserem Renaudem Herbinem. Teatr zaprosił artystę do stworzenia pracy o Kłajpedzie, mieście, które wielokrotnie podnosiło się z popiołów, a dramaturgia spektaklu oparta jest na wydarzeniach II wojny światowej. Jesienią 1944 roku większość dawnych mieszkańców została ewakuowana do Niemiec, a kiedy Armia Czerwona przybyła do miasta, zastała w nim tylko kilka osób.

 

Renaud Herbin i jego zespół kreatywny postanowili stworzyć poetycką dedykację dla tego pęknięcia i zbadać, co to znaczy stracić pamięć, jak opowiada się historię, gdy nie pamięta się lub nie chce się pamiętać wszystkiego, co robi się z pęknięciami, która historia jest bardziej realna dla którego narratora - aktora czy marionetki? Ponieważ narracja historyczna jest bardzo delikatną materią, spektakl nie dąży do odtworzenia prawdy, a wręcz przeciwnie - posługuje się fantazją, która również jest rodzajem pamięci, zwłaszcza zbiorowej. "Kissing the Ashes" to jedna z tysiąca możliwych opowieści o tym, co dzieje się, gdy miasto traci pamięć.