Opis wydarzenia

Technologiczno-anarchistyczne podejście do teatru przedmiotu

Wykorzystując domowej roboty analogowe urządzenia techniczne, spektakl krytycznie ocenia postęp technologiczny, marketingowy model sukcesu i stereotypy, które dominują w relacji między człowiekiem a maszyną. Głównym tematem narracji na temat technologii jest często zakładana przewaga konkurencyjna maszyny dla jej użytkownika. Trwa nieustanny wyścig, by prześcignąć innych dzięki lepszej technologii. Gorsze maszyny wykonane w sposób "zrób to sam" dobrowolnie wycofują się z gry. Maszyny, których techniczna zasada działania od dawna odgrywa swoją rolę w procesie postępu, mają znaczenie i funkcję tylko w kontekście konkretnego dzieła sztuki. Właściciele gigantycznych korporacji technologicznych rządzących światem nie mają tu żadnego wpływu.

Reżyseria i scenografia: Erik Alalooga
Reżyseria: Kenn-Eerik Kannike
Oświetlenie: Oskar Harding
W rolach głównych Andrea Diaz Ghiretti i Stella Kruusamägi