Gimė turtingų miestiečių šeimoje. Nuo 1719 m. mokėsi jėzuitų kolegijoje Perudžoje, vėliau Rimini, iš čia pabėgo su keliaujančiais aktoriais. Pavijoje studijavo teisę, bet 1725 m. buvo pašalintas už eiles apie Pavijos merginų bjaurumą. 1731 m. baigė teisės mokslus Paduvoje. 1744–1748 m. dirbo advokatu. 1748–1753 m. rašė komedijas Sant'Angelo, 1753–1756 m. San Luca teatrams Venecijoje. Polemizavo su K. Gociu, kuris jo teatrą apkaltino visuomenės dorovės smukdymu. 1762 m. išvyko į Paryžių. Mokė Liudviko XV dukteris italų kalbos.
Remdamasis commedia dell'une jis reformavo teatrą priartindamas jį prie tikrovės. Savo komedijos principus išdėstė pjesėje „Komiškasis teatras“ (Il teatro comico 1750–1751 m.). Atsisakė improvizuoto teksto bei kaukių, įtvirtino dramą su pastoviu tekstu, realiais sudėtingais charakteriais, konkrečiomis buities detalėmis ir situacijomis; dramose atspindėjo buržua siekius ir vertybes. Parašė 267 pjeses, dauguma jų – komedijos. 1760–1762 m. sukūrė geriausias savo komedijas. Prancūzų kalba parašė „Atsiminimus“ (Mémoires 1787 m.). Jo kūryba turėjo įtakos Europos teatro raidai.