- amerikiečių kino režisierius, geriausiai žinomas dėl savo darbų siaubo žanro srityje. Britų kino institutas Hooperį įvardijo kaip vieną įtakingiausių visų laikų siaubo filmų kūrėjų.
Astine, Teksase, gimęs Hooperis debiutavo nepriklausomame pilnametražiame filme "Kiaušinių lukštai" (1969 m.), kurio scenarijų parašė kartu su Kim Henkel. Jiedu vėl susivienijo ir kartu parašė scenarijų filmui "Teksaso grandininio pjūklo žudynės" (The Texas Chain Saw Massacre, 1974), kurį Hooperis taip pat režisavo. Filmas tapo žanro klasika, o 2010 m. "The Guardian" jį pavadino "vienu įtakingiausių kada nors sukurtų filmų". Vėliau Hooperis režisavo siaubo filmą "Suvalgyti gyvi" (1976), o 1979 m. - miniserialą "Salemo sklypas" (Salem's Lot), kuris buvo Stepheno Kingo romano adaptacija. Po to Hooperis režisavo "The Funhouse" (1981 m.) - didelės studijos "Universal Pictures" platinamą slasherio filmą. Kitais metais jis režisavo antgamtinį trilerį "Poltergeistas" (Poltergeist), kurio scenarijų parašė ir prodiusavo Stevenas Spielbergas.
Aštuntojo dešimtmečio viduryje Hooperis režisavo du mokslinės fantastikos siaubo filmus: Po to Hooperis sukūrė didelio biudžeto filmą "Teksaso grandininių pjūklų žudynės 2" (The Texas Chainsaw Massacre 2, 1986), kuris buvo jo originalaus filmo tęsinys. Dešimtajame dešimtmetyje Hooperis režisavo įvairius siaubo ir mokslinės fantastikos projektus, tarp jų "Spontaniškas užsidegimas" (Spontaneous Combustion, 1990), kurio scenarijaus bendraautoris buvo ir jis pats, televizijos antologinį filmą "Kūno maišai" (Body Bags, 1993) ir dar vieną Stepheno Kingo apsakymo adaptaciją "Žmogėdra" (The Mangler, 1995).
Hoperis režisavo keletą 2000-ųjų projektų, įskaitant filmą apie monstrus "Krokodilas" (2000 m.), mokslinės fantastikos mini serialo "Taken" (2002 m.) epizodą ir du "Siaubo meistrų" (2005-2006 m.) epizodus.
60-uosius metus Hoperis praleido kaip koledžo profesorius[abejotina - aptarti] ir dokumentinių filmų operatorius. Jo 1965 m. sukurtas trumpametražis filmas "The Heisters" buvo pakviestas dalyvauti "Oskaro" apdovanojimo trumpametražių filmų kategorijoje, tačiau tais metais nebuvo baigtas laiku. Pirmąjį pilnametražį filmą "Kiaušinių lukštai" (1969) jis sukūrė už 40 000 dolerių.
Netrukus Hooperis išgarsėjo filmu "Teksaso grandininio pjūklo žudynės" (The Texas Chain Saw Massacre, 1974). Jis sujungė savo parašytos istorijos apie izoliaciją ir tamsą elementus su grafinių naujienų reportažų apie smurtą įkvėpimu, o jo įsitikinimas, kad žmonės yra tikrieji monstrai, buvo pagrindinis filmo elementas. Kartu su Kimu Henkeliu jie kartu parašė scenarijų, kurio elementai buvo paremti Edo Geino ir Elmerio Wayne'o Henley žmogžudystėmis, tuo pat metu steigdami bendrovę "Vortex, Inc.". Filmą jie prodiusavo kartu su Jay Parsley ir Richard Saenz. Dėl mažo biudžeto (maždaug mažiau nei 140 000 JAV dolerių) filmas buvo filmuojamas septynias dienas per savaitę, filmavimo trukmė siekė iki 16 valandų per dieną, teko susidurti su žiauriai karšta temperatūra, didele drėgme ir ribotais specialiaisiais efektais. Hooperiui teko turėti reikalų su Amerikos kino asociacija (MPAA) dėl filmo įvertinimo; jis tikėjosi, kad dėl filme matomo nedidelio kruvinų vietų kiekio jam bus suteiktas PG įvertinimas, tačiau originaliai kopijai buvo suteiktas X įvertinimas. Po tam tikrų apkarpymų filmui buvo suteiktas R reitingas. Filmas buvo minimas kaip vienas baisiausių visų laikų filmų, o kino kritikas Rodžeris Ebertas, nors ir skyrė jam tik dvi žvaigždutes iš keturių, apibūdino jį kaip "keistą, nestandartinį pasiekimą". Filmas taip pat sulaukė didžiulės komercinės sėkmės - Jungtinėse Valstijose ir Kanadoje jis uždirbo 30 milijonų JAV dolerių ir tapo vienu pelningiausių nepriklausomų 1970-ųjų filmų.
Kitas Hoperio filmas buvo "Suvalgytas gyvas" (1976 m.), kurio scenarijaus autorius buvo Henkelis ir prodiuseriai Alvinas L. Fastas bei Mardi Rustamas. Kaip ir "Žudynių" atveju, filmą įkvėpė serijinės žmogžudystės, šįkart - žudikas Džo Balas, kuris 1930-aisiais nužudė mažiausiai du žmones ir dėl kurio nusikaltimų buvo pramintas "Aligatoriaus žmogumi" ir "Elmendorfo mėsininku". Filmas buvo filmuojamas Kalifornijoje. Hooperis kartu su Wayne'u Bellu kūrė muziką, tačiau pasitraukė iš gamybos dar nebaigus filmavimo.
Didžiausią biudžetą Hooperis turėjo su televizijos mini serialu "Salemo sklypas" (1979 m.), kuris CBS užsakymu buvo nufilmuotas už 4 mln. dolerių, o kai kuriose šalyse išleistas kino teatruose. Būtent "Žudynių" peržiūra paskatino prodiuserį Ričardą Kobritzą (Richard Kobritz) pasamdyti Hooperį režisieriumi. Jis filmavo filmą 1979 m. liepos-rugpjūčio mėnesiais, nors filmas skyrėsi nuo pirminės medžiagos (ypač smurto ir grafinių scenų), kad atitiktų transliavimo standartus. Jis apibūdino filmą kaip "labai baisų - jis sugestijuoja dalykus ir visada turi kapo atspalvį". Jis veikia kitaip nei kiti mano siaubo filmai. Jis minkštesnis... jis turi atmosferą, kuri sukuria kažką, nuo ko negali pabėgti - priminimą, kad mūsų laikas ribotas, ir visus su tuo susijusius dalykus, pavyzdžiui, vaizdus". Po to Hooperis sukūrė filmą "Linksmybės" ("The Funhouse", 1981) apie paauglius, kuriuos karnavalo linksmybių namuose persekioja žudikas.
1982 m. Hooperis sukūrė filmą "Poltergeistas" pagal Steveno Spielbergo istoriją. Hooperį režisuoti pasirinko Spielbergas, remdamasis ankstesniais jo darbais, o Spielbergas buvo scenarijaus bendraautorius ir vienas iš filmo prodiuserių. Būtent Hooperis bendradarbiavo su Spielbergu, kad filmas būtų labiau vaiduoklių istorija, o ne pirminis mokslinės fantastikos kūrinys, nes iš pradžių jis buvo sumanytas kaip "Artimų trečiosios rūšies susitikimų" tęsinys.
Cannon Films kreipėsi į Hooperį su pasiūlymu sudaryti trijų filmų sutartį. Jis sukūrė filmus "Gyvybės jėga" (1985), "Įsibrovėliai iš Marso" (1986) ir "Teksaso grandininio pjūklo žudynės 2" (1986). Hooperis taip pat pradėjo nuolat dirbti televizijoje.
Vėlesni Hooperio darbai: "Spontaniškas užsidegimas" (1990); televizijos filmas "Šiąnakt aš pavojingas" (1990); "Nakties siaubai" (1993). Jis režisavo televizijos filmui sukurto filmo "Body Bags" (1993 m.) dalį. Tarp jo darbų taip pat yra "Mangleris" (1995), "Apartamentų kompleksas" (1999), "Krokodilas" (2000), "Įrankių dėžės žmogžudystės" (2004) ir "Mortuary" (2005).
Hooperis buvo paprašytas prisidėti prie serialo "Siaubo meistrai" (Masters of Horror); jis atsiliepė ir pirmajame sezone su Robertu Englundu režisavo filmą "Mirusiųjų šokis" (2005), o antrajame sezone - "Prakeiktas daiktas" (The Damned Thing).
2010 m. rašytojas ir aktorius Markas Gatissas ėmė interviu iš Hooperio trečiajam BBC dokumentinių filmų ciklo "Siaubo istorija" (A History of Horror) epizodui.
2011 m. leidykla "Three Rivers Press" išleido pirmąjį Hooperio romaną "Vidurnakčio filmas" (Midnight Movie).
Jo antgamtinio trilerio "Džinas" (Djinn) premjera įvyko 2013 m. Abu Dabio kino festivalyje.