Kaunas String Quartet
Karolina Beinarytė-Palekauskienė (I skrzypce)
Aistė Mikutytė (II skrzypce)
Eglė Lapinskė (altówka)
Kasparas Šerpytis (wiolonczela)
Indre Petrauskaitė (fortepian)

Program:
Giedrius Kuprevičius, Robert Schumann, Ernst von Dohnányi 

Program muzyki kameralnej kipiącej emocjami i namiętnościami został przygotowany przez jeden z najważniejszych zespołów muzyki klasycznej w Kownie - Kowieński Kwartet Smyczkowy oraz pianistkę Indrė Petrauskaitė, absolwentkę Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie, która obecnie mieszka w Wielkiej Brytanii i wraca do ojczyzny na koncerty.

W tym roku swoje 80. urodziny obchodzi Giedrius Kuprevičius, jeden z najbardziej płodnych i znanych litewskich kompozytorów, laureat Litewskiej Narodowej Nagrody Kultury i Sztuki. Jest kompozytorem, nauczycielem, eseistą i polemistą. Sam kompozytor pisał o swoim kwartecie Summer Nights with Naujalis: "Zawsze chcesz przytulić się do bardziej solidnych twórczych postaci w nadziei, że sam staniesz się bardziej solidny. Mając na uwadze tak szlachetne cele, zwróciłem się również do Juozasa Naujalisa, który nie jest moim ulubieńcem. Letnie noce zawsze inspirują do przygód. Moja, związana z przebłyskiem sentymentalnej melodii Naujalisa "Quiet pleasant summer nights...", stała się utworem na kwartet smyczkowy, a później wersją na orkiestrę kameralną.

Pierwszy kwartet smyczkowy niemieckiego kompozytora Roberta Schumanna (1810-1856), podobnie jak wiele innych jego opusów, nosi imię miłości jego życia, kompozytorki i pianistki Clary Schumann, która była równie ironiczna, co pełna szacunku dla patriarchy. Wszystkie trzy kwartety z tego opusu zostały po raz pierwszy wykonane jako prezent na 23. urodziny Klary 13 września 1842 roku. Chociaż kwartety smyczkowe Schumanna są rzadziej wykonywane w programach koncertowych niż inne popularne opusy tego gatunku, są one świadectwem intensywnych studiów kompozytora nad muzyką kameralną oraz jego wyjątkowej wyobraźni i kunsztu.

Koncert zwieńczy Kwintet fortepianowy c-moll Ernsta von Dohnányi'ego, jednego z najwybitniejszych węgierskich kompozytorów pierwszej połowy XX wieku. Choć był to pierwszy opublikowany utwór kompozytora, został on bardzo dobrze przyjęty przez publiczność, a sam Johannes Brahms powiedział o nim: "Sam nie mógłbym skomponować lepiej". Utwór został napisany w romantycznym duchu Schumanna i Brahmsa, ale z indywidualnym i charakterystycznym dla Dohnánian muzycznym polotem. Dramatyczna i zmysłowa muzyka przeplata się z lirycznymi momentami, a kulminacją utworu jest jasny i pełen nadziei nastrój, który triumfalnie zamyka to młodzieńcze dzieło.