Jedno z najpiękniejszych przedstawień w światowym repertuarze operowym - opera Pucciniego Turandot - powraca na scenę LNOBT. Pełna metafor i alegorii opowieść o okrutnej księżniczce Turandot, epicki dramat symbolistyczny, opera wyjątkowa w całej twórczości G. Pucciniego. Niestety kompozytor nie zdążył dokończyć tej opery, gdyż zmarł w 1924 roku. Zakończenie przedostatniej sceny Turandot jest ostatnią muzyką, którą zaaranżował sam kompozytor: jej szkice zabrał do brukselskich klinik. Franco Alfano, młodszy włoski kompozytor, otrzymał zlecenie ukończenia opery na podstawie pozostałych szkiców. Premiera odbyła się 25 kwietnia 1926 roku. Operę wystawiono 25 kwietnia w Mediolanie w Teatro La Scala pod batutą słynnego Arturo Toscaniniego. Podczas premiery, po śmierci Liu, dyrygent opuścił batutę, zwrócił się do publiczności i powiedział: "To jest koniec opery; w tym miejscu Giacomo Puccini przestał pracować". W tym przypadku śmierć była silniejsza niż sztuka". Tego wieczoru kurtyna opadła po tych słowach. Turandot została po raz pierwszy wystawiona w Operze Litewskiej w 2003 roku (dyrygent Stefan Lano, reżyser Detlef Sölter, scenografowie Friedrich Despalmes, Monika Biegler). Tym razem ożywa na naszej scenie dzięki dyrygentowi Modestasowi Pitrėnasowi i Robertowi Wilsonowi, reżyserowi o wyjątkowym charakterze, który jest również scenografem i oświetleniowcem tej produkcji. W swoich produkcjach reżyser skrupulatnie rozważa każdy szczegół: ruchy wszystkich postaci są drobiazgowo obliczone, rytmy światła i akcji są skomponowane co do sekundy. Jego produkcje to lakoniczne konstrukcje architektoniczne. "Interesuje mnie sztuczność. Jeśli aktor stara się być naturalny na scenie, kłamie, ponieważ sam akt bycia na scenie jest sztuczny" - mówi Wilson. "Turandot" jest koprodukcją LNOBT, Teatro Real w Madrycie, Toronto Canadian Opera Company i Houston Grand Opera. Litewska publiczność jest zaznajomiona z wystawioną przez Wilsona w 2007 roku Pasją według Jana Bacha (koprodukcja z Teatrem Chatelet w Paryżu), która zasłużenie uznawana jest za jedną z najbardziej artystycznych produkcji wystawionych kiedykolwiek w naszym teatrze.