Gimė 1959 m., Prancūzijoje. Baigė teisės, socialinius ir politikos mokslus. Lacascade‘as nestudijavo aukštojoje teatro mokykloje. Savo mokytojais jis laiko daugelį ne tik teatro, bet ir kitų sričių (ypač kino ir šiuolaikinio šokio) menininkų, tačiau svarbiausiu susitikimu vadina pažintį ir daugelį metų trukusį susirašinėjimą su legendiniu lenkų režisieriumi eksperimentatoriumi Jerzy Grotowskiu. Eric Lacascade spektakliai ne kartą sėkmingai dalyvavo prestižinio Avinjono festivalio pagrindinėje programoje, kituose garsiuose tarptautiniuose teatro festivaliuose ir gastroliavo visame pasaulyje, jis taip pat laikomas vienu įdomiausių šiandien Antono Čechovo dramaturgijos interpretatorių. Per savo teatrinę karjerą, prasidėjusią 1983 metais, kai Lacascade‘as kartu su dar vienu prancūzų režisieriumi įsteigė trupę „Ballatum“, jis kūrė spektaklius pagal dramaturgijos klasikus (Sofoklį, Rasiną, Marivo, Ibseną, Gorkį), kūrė spektaklius pagal šiuolaikines prancūzų pjeses, taip pat pastatė spektaklių besiremiančių vien aktorių improvizacijomis. 2000 metais Avinjono festivalyje jis pristatė trilogiją „Žuvėdra“, „Šeimos ratas trims seserims“ ir „Ivanovas“ (tai tapo vienu didžiausių 2000-ųjų metų teatro įvykių Prancūzijoje), o 2002 – Popiežių rūmų Garbės kieme – „Platonovą“. Lacascade vadovavo Centre Dramatique National de Normandie, dirbo garsiuose Prancūzijos teatruose l‘Odeon, TNS, Théâtre National de Bretagne. Jo spektakliai gastroliavo įvairiuose Europos teatro festivaliuose. Lacascade aktyviai užsiima pedagogine veikla, ypatingą dėmesį skirdamas darbui su aktoriais. Savo pedagoginį darbo metodą jis taiko kurdamas kiekvieną spektaklį. Lietuvoje režisierius yra pastatęs du spektaklius: „Dėdę Vanią“ (pagal Antoną Čechovą) Oskaro Koršunovo teatre bei „Balkoną“ (pagal Jean Genet) Valstybiniame jaunimo teatre.