Amerykański kompozytor Jerry Bock, librecista Joseph Stein i autor tekstów Sheldon Harnick w 1964 r. Musical "Skrzypek na dachu", podobnie jak słynne musicale "My Fair Lady", "Hello, Dolly", "West Side Story" czy "Dźwięki muzyki", należy do złotego okresu tego gatunku. Kiedy w 1958 roku J. Bock i S. Harnick zadebiutowali jako współautorzy, obaj mieli już na swoim koncie takie osiągnięcia. I choć pierwsze dzieło duetu - musical "Beauty Contest" - nie odniosło sukcesu, zwróciło uwagę środowiska artystycznego na utalentowany zespół twórców. Rok później przyszedł wielki sukces: przyniósł go musical "Fiorela". Autorzy opowiedzieli w nim poprzez muzykę, poezję i taniec historię Fiorello La Guardii, jednego z najpopularniejszych polityków tamtych lat (1933-1945), biografię burmistrza Nowego Jorku. Muzyka i teksty wywołały furorę, zwłaszcza satyryczne epizody utworu. To sceniczne dzieło przyniosło autorom, producentom i wykonawcom najwyższe uznanie i rozmaite nagrody. Po dwóch kolejnych, niezbyt udanych musicalach ("Lepūnėlis" i "Ji mane myli"), tandem autorów zajął się historiami żydowskiego klasyka literackiego Szolema Alejchema o życiu mleczarza Tewjė i jego rodziny (żony Goldė i córek Ceitele, Hodelė, Chawy, Šprince i Bielke) w małym miasteczku Anatewka w czasach carskiej Rosji, a rok 1905 był już w powietrzu. "Skrzypek na dachu" miał swoją premierę w 1964 roku, we wrześniu. Narodził się jeden z najjaśniejszych i najbardziej innowacyjnych spektakli teatru muzycznego, z bardzo silnym ładunkiem humanistycznych idei, zrozumiałych dla publiczności na całym świecie, niezależnie od rasy i narodowości. To musical, którego muzyka jest pełna temperamentu i pasji. Słuchacz rozpoznaje w nim elementy stylizowanego folkloru żydowskiego, starych rosyjskich romansów, a obok nich typowe współczesne tematy o charakterystycznym brzmieniu rytmicznym, melodycznym i harmonicznym. Wiele numerów z musicalu stało się powszechnie rozpoznawalnymi hitami. Należy do nich temat "Tradycja", który wybrzmiewa już w prologu, a także piosenka Tevjë "Gdybym był bogaty..." oraz utwór "Słońce wschodzi, słońce zachodzi..." w wykonaniu wszystkich bohaterów i inne. O sukcesie lirycznego, pełnego humoru spektaklu w dużej mierze zadecydowały umiejętności reżysera i choreografa Jerome'a Robbinsa, dlatego ważne miejsce zajmuje w nim nie tylko śpiew i gra aktorska, ale także taniec.
Musical "Skrzypek na dachu" zdobył wiele prestiżowych nagród dla jego współtwórców i przyniósł światową sławę. W pierwszej produkcji teatru na Broadwayu w rolę Tewjego wcielił się słynny Zero Mostel, a jego żonę Golde zagrała tancerka Marija Karnilova. Ośmieleni sukcesem twórcy postanowili ponownie podjąć tematykę żydowską i tym razem przegrali. W 1970 roku wystawiony musical "The Rothschilds" przedstawiał słynną rodzinę bankierów Rothschildów w latach 1772-1818. Autorom nie udało się jednak wznieść na wyżyny faktografii zilustrowanej piosenkami. The Rothschilds Missed a Surreal Fiddler on the Roof... Skrzypek na dachu pobił wszelkie rekordy dzięki fantastycznemu występowi na Broadwayu: 3 242 występy w ciągu dziewięciu lat! Po premierze został wystawiony w kolejnych 32 krajach, a bohaterowie musicalu mówili na scenie w 16 różnych językach. Musical tworzy jasny koloryt żydowskiego życia w małym miasteczku. Motywem przewodnim "Skrzypka na dachu" jest tradycja. Jest ona bardzo ważna dla głównego bohatera musicalu - mleczarza Tewje. Stare zwyczaje nie wytrzymują jednak konfrontacji z młodym pokoleniem, które inaczej patrzy na świat...